Otizm, Otizm Spektrum Bozuklukları (OSB) olarak adlandırılan geniş bir bozukluk yelpazesini kapsar. Bu durum, otizmi olan bireylerde çok farklı şekillerde ortaya çıkabilir ve semptomlar büyük ölçüde değişiklik gösterebilir.

Otizm, birçok faktörün karmaşık etkileşiminin bir sonucudur ve kesin nedenleri tam olarak bilinmemektedir. Genetik ve çevresel faktörlerin rol oynadığı düşünülmektedir. 1985 yılında 2.500 çocuktan 1’i otizmli iken, en son araştırmalara göre bugün bu oran 36 çocuktan 1’ine çıkmıştır. Bu görünen vaka artışının nedenleri belirsizdir veya tartışmalıdır.

Ayrıca, vaka sayısında bir artış olup olmadığı ya da yalnızca teşhis yöntemlerinin gelişmesinden kaynaklanan bir etki olup olmadığı da net değildir.
Otizm genellikle çocukların sosyal etkileşim becerileri, dil ve iletişim yetenekleriyle ilişkilendirilir. Bazı otizm spektrum bozukluğu olan bireyler normal veya yüksek bir zeka seviyesine sahipken, bazıları zihinsel engelli veya özel gereksinimlere sahip olabilir.

Otizm genellikle erken çocukluk döneminde başlar ve tüm yaşam boyunca devam edebilir. Semptomlar genellikle 2 ila 3 yaşları arasında ortaya çıkar, ancak bazı durumlarda daha erken veya çok daha geç (örneğin ergenlik döneminde) fark edilebilir.

Otizm, çocuğun yaşam kalitesini ve aile dinamiklerini etkileyebilir, ancak erken teşhis, erken müdahale ve uygun destekle, çocukların potansiyelini en üst düzeye çıkarmak mümkündür. Otizmi olan insanlar özel yeteneklere, ilgi alanlarına ve güçlü yönlere sahip olabilirler ve topluma katılım sağlayarak dolu dolu ve üretken bir yaşam sürebilmeleri için desteklenmeleri gerekir.